Een oergeestige voordracht door Tonko Dop, de naamgever voor de hoofdpersoon Tonko Sluyter in Het voorgesprek, die onlangs het eerste exemplaar van dit boek ontving uit handen van Simon Hammelburg en sprak tijdens zijn boekpresentatie in Amsterdam.
“Tien jaar geleden schreef ik mee aan de biografie van Mary Dresselhuys, die hier decennialang om de hoek woonde. Om te praten over leven en werk van deze legendarische actrice, werd ik uitgenodigd door een goed beluisterd programma op radio 1. Voorafgaand hieraan was er een zogenoemd Voorgesprek met een redacteur. Een voorgesprek is de warming-up voor de presentator. Een proefstolletje, waarbij de schrijver mag leeglopen over zijn boek. De redacteur werkt zijn aantekeningen uit tot een vragenlijst voor later in de uitzending.
Kat in ‘t bakkie zou je denken. Het boek bleek door de redactie niet gelezen te zijn. En de vragen aan mij waren knullig en ongeïnteresseerd. Dat wordt straks in de uitzending lachen, dacht ik nog. En uur voor de uitzending begon, hing de redacteur aan de lijn. Er was iets met voetbal, ze konden Hugo Borst krijgen, dat begreep ik toch zeker wel, dus nou ja, volgende keer beter en veel succes met je boek, ik heb het met veel plezier gelezen, de groeten trouwens aan mevrouw Dresselhuys als je haar weer spreekt. Wat zeg je, is ze allang dood, ik zal het Wikipedia doorgeven.
Twee jaar later: weer een boek, nu over Ellen Vogel, nog zo’n grande dame van het toneel. Bovendien liep er op Nederland 2 net een serie van mijn hand over de televisie, ‘Achter Het Scherm’ geheten. Of ik de hoofdgast wilde zijn van een mediaprogramma op radio 1. Nee, een voorgesprek hoefde niet, ben je gek, we weten toch wie je bent? De uitzending was amper begonnen toen de presentator een compilatie van mijn werk voor radio en tv aankondigde. Zodat, zei hij, de luisteraar een idee kreeg wie ik was en wat ik zoal had gedaan. Waarna de regisseur een geluidsoverzicht liet starten van drie fragmenten waarmee ik niets van doen had. Niet ik, maar een mij totaal onbekende collega was hier in geluidsflarden te horen. De redacteur die de verkeerde fragmenten had uitgekozen, deed na afloop van de uitzending alsof er niets was gebeurd.
Ik moest onmiddellijk aan deze voorvallen denken toen ik Simon’s boek Het Voorgesprek las. Waar ik de nieuwe Hilversumse mores als absurde, maar onvermijdelijke uitingen van een veranderende tijdsgeest beschouw, daarin vindt Simon volop ingrediënten voor een zeer geestige media-satire. We mogen als lezer dankbaar zijn dat hij de uitwassen van het journalisten- en uitgevers milieu aan den lijve kon ondervinden bij de promotie van zijn eerdere boeken. Het Voorgesprek laat zich lezen als het juiste antwoord op onverschilligheid. Je kunt maar beter lachen om een generatieconflict, ook als je als schrijver moet leuren met je boek.
Simon’s repliek is dan weer mild, meestal bijtend, maar altijd treffend. En zijn cabaret-achtergrond verraadt zich in de zeer levendige dialogen. Meer nog dan journalisten krijgen uitgeverijen en hun potsierlijke pr-circus er van langs. Het “totale ontzorgingspakket” reken ik nu al tot een klassieker. Ik doe een oproep aan de jongens en meisjes van de in Amsterdam woonachtige en werkzame radio- en tv-redacties: nodig Simon uit voor je programma, voorgesprek over Het Voorgesprek niet noodzakelijk. En je kunt hem altijd nog vlak voor de uitzending afbellen, als er weer iets met voetbal is.
Proficiat, Simon.”
Tonko Dop
Wegens onverwacht grote vraag is de eerste oplage van Simon Hammelburg’s boek Het Voorgesprek, één dag na de officiële verschijningsdatum op 7 februari, bij veel verkooppunten al uitverkocht. Een verse lading is inmiddels onderweg van Uitgeverij Aspekt, dus het boek kan gewoon worden besteld of gereserveerd. In april komt Simon naar Nederland voor een signeersessie en een gezellig samenzijn met zijn lezers want dan wordt ook een ander nieuw boek gepresenteerd. Meer informatie hierover volgt binnenkort!
Tot mijn enorme verdriet is Dick Houwaart overleden. Hij was een gerespecteerd journalist en auteur van talloze boeken. Voor mij, meer dan veertig jaar lang, aanvankelijk een mentor in het schrijversvak en steeds een goede vriend.
